Andrzej Georgiew. Warstwy
W centrum zainteresowania Georgiewa znajdowała się przede wszystkim ludzka twarz. „Przez cały czas zdaje mi się, że robię to samo zdjęcie” – mówił. Wielokrotnie wracał do tych samych postaci, próbując wyrwać tę „obecność” z czasu i upamiętnić ją. Rezultatem tych spotkań są serie z pozoru podobnych ujęć. Drobne przesunięcia w ramach precyzyjnie skomponowanego kadru były przedmiotem fascynacji Georgiewa. Przyglądał się uważnie tym różnicom, starając się zrozumieć, co sprawia, że jedno zdjęcie staje się tym wybranym.
„Ciemnica” to słowo, którym Andrzej Georgiew określał swoją ciemnię fotograficzną. Pracował w niej przez wiele lat, z czasem intymna przestrzeń pracowni w naturalny sposób stała się archiwum. Wypełniały ją zarówno gotowe zdjęcia, starannie przygotowane powiększenia, jak i próbki czy stykówki. Nagromadzone materiały piętrzyły się chronologicznie niczym warstwy archeologiczne.
Zdjęcia składające się na wystawę zostały wybrane spośród tych, które znaleźliśmy w „ciemnicy”. Świadomie ograniczyliśmy pole poszukiwań do tego pomieszczenia, chcąc zaprezentować jedynie autorskie odbitki fotograficzne. Wystawa pokazuje to, co po zmarłym fotografie zostało „na wierzchu”, jest więc zarówno prezentacją wizerunków sfotografowanych przez Georgiewa osób, jak również materialnych fotografii, które po sobie pozostawił.
Zdjęcia robi się wprost: człowiek patrzy drugiemu w oczy, nawet gdy opuszcza głowę;
perspektywę tworzy odległość kamery od świata; pośpiech zabija tajemnicę tworzenia fantomów.
6 Reguła Latarnika
Fotografie udostępniono dzięki uprzejmości rodziny autora.
Wystawie towarzyszy polsko-angielska publikacja – pierwsze wydawnictwo prezentujące szerzej twórczość Andrzeja Georgiewa. Wydawcą katalogu jest Fundacja Archeologia Fotografii.
Kuratorzy: Michał Łuczak, Jędrzej Sokołowski
Andrzej Georgiew urodził się w 1963 roku, do 9. roku życia mieszkał w Sofii, resztę życia spędził w Warszawie. Od początku lat 90. współpracował z prasą i wytwórniami muzycznymi, fotografując muzyków, aktorów i pisarzy m.in. dla magazynów: „Film”, „Zwierciadło”, „Playboy” (wywiady). Od końca lat 90. współtworzył Koalicję Latarnik, co zaowocowało wystawą otwierającą Festiwal Fotografii Czarno-Białej w 2001 roku w Zakopanem oraz udziałem w wystawie Powiększenie. Fotografia w czasach zgiełku w i na Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie (2002). Georgiew kojarzony jest głównie z fotografią portretową wykonywaną analogowymi aparatami wielkoformatowymi. Zmarł w 2016 roku.
Michał Łuczak – fotograf, doktorant w Instytucie Twórczej Fotografii na Uniwersytecie Śląskim w czeskiej Opawie oraz absolwent iberystyki na Uniwersytecie Śląskim. W swoich pracach przedstawia głównie Śląsk – górnicze zagłębie Polski. Przygląda się mniejszym społecznościom i wykorzystuje je jako metaforę całościowego obrazu. Wydał kilka książek fotograficznych zarówno jako autor zdjęć oraz redaktor (Brutal, 2012 – samodzielna publikacja, Koło miejsca/Elementarz, 2016 – Czytelnia Sztuki, 11.41, 2016 – samodzielna publikacja). Jego prace zostały wyróżnione w takich konkursach jak Magnum Expression Award, MioPhotoAward oraz Fotograficzna Publikacja Roku. Od roku 2010 jest członkiem kolektywu Sputnik Photos. Pracuje również jako kurator i redaktor publikacji fotograficznych.
Jędrzej Sokołowski – fotograf, absolwent Instytutu Twórczej Fotografii na Uniwersytecie Śląskim w czeskiej Opawie i Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Realizuje długoterminowe projekty fotograficzne, w których najbardziej interesuje go przestrzeń. Fotografuje architekturę, ludzi i dobra kultury.
Miejsce:
currentart.space
ul. Basztowa 4/1
Wernisaż:
21.05.2017, 13.30
Czas trwania:
19.05–18.06.2017
wt.–nd. 12.00–20.00
Bilety:
Wstęp wolny